پارکینسون یک بیماری عصبی پیشرونده است، یک اختلال مزمن که عدم تعادل، چوبشدگی عضلات، دشواری راه رفتن و لرزشهای مکرر از مشخصههای آن است. در هر فرد علائم متفاوتی از این بیماری گزارش شدهاست اما به مرور زمان کارهای ساده مانند لباس پوشیدن بدون کمک دیگران واقعا به یک چالش تبدیل میشود. این بیماری بیشتر افراد مسن را مبتلا میکند و در مردان بیشتر از زنان تشخیص داده میشود. از جمله دلایل بروز این عارضه نبود تعادل بین دو ماده شیمیایی مغز (دوپامین و استیلکولین) است؛ این مواد پیامها را به سلولهای عصبی منتقل، سلولهای عصبی کارکرد عضلات را کنترل میکنند؛ در بیماری پارکینسون میزان دوپامین در مغز کاهش پیدا میکند، بنابراین تعادل فرد مختل میشود. از علائم پارکینسون میتوان به سخت شدن عضلات و گرفتگی آنها، لرزشهای غیرارادی در دستان، بازوها و پاها، آبریزش از دهان، صحبت کردنهای نامفهوم، کندی حرکت، تعادل نداشتن در راه رفتن و ایستادن، از دست دادن حواس یا زوال عقل اشاره کرد؛ در برخی از موارد بیماری پارکینسون در افراد بالای ۶۰ سال باعث لکنت زبان هم میشود.
در اینجا به بیان برخی از بهترین روش های درمان بیماری پارکینسون خواهیم پرداخت :
مصرف میوههای تازهی خام و سبزیجات : همه میدانند که میوههای تازهی خام و سبزیجات ارگانیک تمام مواد مغذی ضروری را تامین، و بدن را پاکسازی میکند. این مواد مغذی شامل آنتیاکسیدانها، فیتونوترینتها، آنزیمها، مواد معدنی، ویتامینها، فلاوونوئیدها، آمینو اسیدها، ترکیبات ضدالتهاب، و فیبر است. این مواد مغذی برای هضم غذا ضروری است و مصرف خوراکیهای فاقد این مواد مغذی میتواند آسیبهای گوارشی و رودهای زیادی به بدن وارد کند.
ورزش : ورزش کردن اثرات مثبتی روی مغز و مصرف دوپامین دارد. همچنین موجب هماهنگی حرکات، بهبود تعادل و راه رفتن و کاهش لرزش می شود. برای بهتر نتیجه گرفتن، بهتر است به طور مداوم ورزش کنید. بهتر است 3 تا 4 بار در هفته و به مدت یک ساعت ورزش کنید. تردمیل و دوچرخه سواری نیز برای این بیماران مفید می باشند.
درمان دارویی پارکینسون : این بیماری درمان قطعی ندارد اما به منظور درمان دارویی پارکینسون از داروهایی مثلاً لوودوپا، آمانتادین، بیپریدن و سلژیلین استفاده می شود. گاهی برای درمان پارکینسون از جراحی نیز استفاده میشود. به منظور درمان پارکینسون کاردرمانی و فیزیوتراپی مانع پیشرفت بیماری و محدودیت عملکرد میشود. داروها به شما کمک کنند مشکلات راه رفتن، حرکت و لرزش خود را حل کنید. این داروها غالباً دوپامین را افزایش میدهند. پس از شروع درمان پارکینسون، ممکن است علائم شما بهبود قابل توجهی داشته باشد. با این حال، با گذشت زمان، تاثیرداروها اغلب کاهش می یابد و یا کمتر سازگار می شوند. با این وجود معمولا باز هم می توانید عوارض بیماری خود را کنترل کنید.
افزایش مصرف امگا۳ : امگا۳ برای افزایش میزان دوپامین و کاهش التهاب در مغز بسیار مهم است. غذاهای دریایی وحشی بهترین منبع برای امگا۳ است و باید حداقل ۳ بار در هفته مصرف شود، تا کاهش علائم بیماری پارکینسون مشهود باشد. مغزها و دانهها نیز یک منبع غنی دیگر برای امگا۳ است که علائم بیماری پارکینسون را تا حد زیادی کاهش میدهد.
استفاده از دمنوش گیاهی : افراد دچار این عارضه باید برای بهبود پارکینسون مقدار مساوی از هر یک از گیاهان گل گاو زبان، اسطوخودوس، عناب، سنبلالطیب، مرزنجوش، زیره سیاه و بادرنجبویه را با هم ترکیب سپس به این مخلوط مقدار کمی افتیمون اضافه کنند؛ مبتلایان به پارکینسون باید یک قاشق غذاخوری از این ترکیب را به همراه چهار تا پنج لیوان آب در قوری یا فلاکس بریزند و بگذارند به خوبی دم بکشد؛ این دمنوش باید در طول روز مصرف شود.
عمل جراحی : عمل جراحی طبق تشخیص پزشک و در صورت بروز واکنش های شدید بدن نسبت به داروها یا بی اثر بودن دارو استفاده می شود. چندین روش عمل جراحی برای بیماری پارکینسون وجود دارد که با توجه به سوابق پزشکی، علائم بیماری و نیاز بیمار یکی از آن ها انتخاب خواهد شد. از جمله این روش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: تحریک عمیق مغزی، پالیدوتومی، تالاماتومی، ،چاقوی گاما.
منبع و ماخذ : alexandrite-laser-diode-laser.com