حتما شما هم کودکانی را مشاهده نموده اید که دست خود را در بنی فرو می کنند، ناخن هایشان را می خورند یا با موهای خود بازی می کنند. ریشه تمامی این کار ها عصبی می باشند و هر کدام می توانند دلیل خاصی داشته باشند. جویدن ناخن معمولا از دوران کودکی شروع می شود و در دوران نوجوانی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد و با بالا رفتن سن کاهش می یابد، گرچه ممکن است این عادت تا بزرگسالی هم ادامه یابد. آمارها نشان داده است که ناخن جویدن در نوجوانان با افزایش قابل توجه رفتارهای بدون تمرکز و بروز مشکلاتی در مراحل گذر در زندگی فردی و احساس بی ثباتی مرتبط است. اگرچه جویدن ناخنها عادت خوبی نیست و نیاز به مداخله والدین دارد، اما به تازگی فواید متعددی برای آن عنوان شده است! از این رو ضمن کمک صحیح و اصولی به فرزندانی که با این حالت رو به رو هستند، توصیه میشود با آرامش وارد عمل شوید و بیش از حد به آنها فشار نیاورید.
در اینجا به بیان برخی از مهمترین دلایل این عارضه (یعنی جویدن ناخن در کودکان) خواهیم پرداخت :
فشارهای عصبی : برخی از روانشناسان بر این باورند که ناخن جویدن کودکان و نوجوانان به فشارهای عصبی و مشکلات روزمره بازمی گردد. البته این باور تا حدودی درست می باشد و روانپزشکان معتقدند که ناخن جویدن کوکان کار زشتی نیست بلکه روشی است برای رهایی از استرس ها و مشکلات روزمره.
نتیجه برخی از تفکرها در کودکان : گروهی از پزشکان بر این باورند که همیشه علت خاصی برای عادات گوناگون وجود ندارد، بلکه گاهی آنها رفتارهای آموخته شده یی هستند که تنها پیامدهای مثبت و خوشایندی برای کودک (یا نوجوان) داشته اند. برای مثال، می توانید زمانی که دست فرزندتان به سوی دهانش بالا می رود، دقت کنید و محرک هایی را که موجب این عمل در کودک شده است بهتر ارزیابی کنید. شاید او در همان لحظه به کاری که باید انجام دهد و برایش مشکل است، فکر می کند.
عصبانیت : گاهی عصبانیت بیش از حد در بچهها باعث بروز چنین رفتاری میشود. این عصبانیت علتهای زیادی میتواند داشته باشد که در سنین مختلف متغیر است. برخی عصبانیتها در سنین خردسالی میتواند ناشی از، از دست دادن یک اسباب بازی، نرسیدن به هدفی مشخص، نرفتن به پارک یا امثال اینها باشد، ولی در نوجوانی دلواپسی و تضادهای فکری، بلاتکلیفی به خاطر درگیری با والدین، امتحانات، پاسخ دادن به معلم، تماشای فیلمهای ترسناک، تقلید از دیگران، هیجان بیش از حد و عکسالعمل خصومتی در مقابل والدین و دیگران از دیگر علل عصبانیت و سرانجام واکنشهایی مثل جویدن ناخن میشود.
کمرویی و خجالتی بودن : یک علت خیلی سادهتر هم برای این رفتار وجود دارد و آن کمرویی و خجالتی بودن بچهها است. کودکانی که اعتماد به نفس پایینی دارند و خجالتی اند معمولاً در جمع دچار اضطراب میشوند و اولین واکنش آنها جویدن ناخن است.
در مواردی بهترین کاری که والدین در مقابل این عادت فرزندشان می توانند انجام دهند، آن است که هیچ عکس العملی نشان ندهند. انتقاد، اوقات تلخی، ریشخند کردن، تذکرهای ممتد (تو مثل نی نی کوچولوها مدام دستت در دهانت است)، یا تهدید و سرزنش کردن (مریض می شوی دست هایت زشت می شوند)، هیچ تاثیری در کاهش این عادت ندارند. آنها باید از روش های حمایتی همه جانبه استفاده کنند زیرا والدین نزدیک ترین افراد زندگی کودک هستند که می توانند او را در این کار کمک کنند. اگر آنها برای کاستن از عادات ناخوشایند فرزندشان از روش های تند و خشونت آمیز استفاده کنند، نه تنها موجب کاهش آن عادت نخواهند شد، بلکه فشار عصبی بیشتری هم به کودک وارد می آورند. والدین و مربیان می توانند با الگو قرار دادن خود و آموزش روش های آرام سازی، ورزش های ساده و گوناگونی را به فرزندشان یاد بدهند.
منبع و ماخذ : alexandrite-laser-diode-laser.com